MË LINI VETËM POEZI NGA ILIR BELLIU GJYMTYRË S’më shihni?!Hedhurina ëndërroreMbledh padukshëm…Doemos, për t’iu shmangurKëtij shkatërrimtariQë gri ekziston…Tek e mbramjaGjithkush bie preE gjymtyrëve që flasin. MË LINI VETËM Më lini
ILIR BELLIU VETMI Pushtojmë pa dashur njëri-tjetrin,e më pranë vetes mbesim! Si unazë më rri në gishtKy qytetth i egër. E më trisht. E pat dhe kjo aromë,Që çmeriti një
ILIR BELLIU BEFAS NA U FANIT DETI Ti fërgëllove…Në një nga vatrat e mia të mallevepërqasej vdekja. Diçka po ngjet mikesha ime:jo gjithçkathëngjij të vdekshëm jemi –Pjesëza të së tërës.
AGRON TUFA SHNDRITJA DHE SHUARJA E NJË METEORI (Mbi krijimtarinë e poetit avangardist Ilir Belliu, 1971-2001) I Ilir Belliu hyn në radhën e atyre poetëve, të cilët patën në jetë
RUDIAN ZEKTHI NGADALËSIM Kisha humbur dhe s’më gjente dotAsnjeri. Kurse vetë çuditesha si qenkam njësojSiç isha pas njëzet vjetësh.E nisa për në varreza si çdo mëngjesShpjegonte mësimin ime ëmë, veç