FATOS ARAPI – STUHIA (poezi)
FATOS ARAPI
STUHIA
Njërin krah të pulëbardhës e mbushte jugu,
tjetrin krah tramundana.
Në gojë te dallgëve e reve
klithja e zogut digjej nën shira.
Mbi mua e nën mua: shpirti
apokaliptik i një perëndie të egër.
Gjeni e poezisë – buzëqesh
dhe sundoje tani kaosin!
Vlorë, 27 mars 1989