Xhevahir Spahiu ZBRAZËTI (cikël me poezi) ËNDËRR E RE Mbrëmë pashë në ëndër një ëndërr të vjetër: jeta kishte vend për marrëzinë,marrëzia s’kishte vend për jetën. Mbrëmë pashë në ëndërr
Category: Poezi
AGRON TUFA ZËRI Koha e mahnisë mbaroi… dhe flaka që digjet, nuk djeg.Ashtu dhe fjala prej shapit të shpirtit –flegrin e digjet, po askënd nuk prek. Metaforat në trumba i
Lasgush Poradeci GREMINA Ti sot as qesh as qan,Ri larg e qetë.Në shpirtin t’ënd ti mbanNjë faj për jetë. Një dashuri me gas,Siç fryri era,E zure shpejt në ças,E le
Trifon Xhagjika* NDIHMOMËNI TË QESH! Nuk mundem,…nuk mundem,nuk mundem.E pashë Atdheun lakuriq,(vetëm pa miq e shokë)mundohej të këpusë një degë dafinënga lavdia e shekujve.Atdheun e dija të uritur!Por sa i
Ali Podrimja ROZAFATI Secili i falëm nga diçkakush emrinkush eshtrat i la. Nga gjaku,nga zjarri,koha sa here eksplodoi. Rreth diellit tonësytë shpella i bëmë,në bjeshkë s’pushuan tupanët. Se secili i
Agron Tufa DREJT NJË TRUPI PA ORGANE Ç’zjarr përvëlak bëri vitin që shkoi!Nuk e pikasa në kohë qysh ma kishte shkrumbuar shpretkën.S’di pse po bën mot kaq i nxehtë,po jeta
Ernest Koliqi Shkodra në mbrâmje Sa ambël n’mbramje shqimet drita e diellitQi bie kadalkadalë andej kah AnaE Malit tue lân mbrapa ngjyra t’tâna:Zambakë ar vjollca e fletza drandofillit. E n’at
Ndre Mjeda(1866 – 1937) Vjeshta Dhe ju po shkoni,Bylbyla, kshtu!Po tretni këndynaj,Dallndysha, ju! Dekën mendova,Se m’vjen kurdo;Se m’leni vetun,S’mendova, jo. Por ma fort zemrënMa bren nji idhnim:Çerdhet qi i leniKujdesit
Gaspër Pali Muzg mërgimi Mbi syt t’lodhun, dalngadalë,nji tymtajë ndehetNë dhomë nga çdo anëhije burojnë e qasen me hap t’ploshtëDielli ka mshehë ballin e gjanëE poshtëi njellë, zogu zogut, gjumëHije
Agron Tufa ELEGJITË ROMAKE Elegjia e parë Të ecim bashkë, ta lëmë pas turmënqë ngutet, furet drejt bregdetit,t’u biem prapë kryq e tërthorpiacave vuve të qytetit –nën kumbe hapash si