Agron Tufa – DREJT NJË TRUPI PA ORGANE
Agron Tufa
DREJT NJË TRUPI PA ORGANE
Ç’zjarr përvëlak bëri vitin që shkoi!
Nuk e pikasa në kohë qysh ma kishte
shkrumbuar shpretkën.
S’di pse po bën mot kaq i nxehtë,
po jeta vazhdoka dhe pa shpretkë.
S’di as kur nisi përvëlima e padurueshme
dhe prore vonë kam kuptuar
se diçka nuk ishte më si më parë:
tepara veshka e djathtë sëmboi shurdhër
derisa mjekët e konstatuan të tharë,
por dhe pa të, siç e shihni, u jetuaka.
Mandej u mësova me radhë të bëj
pa tëmthin e vrerit, pa bajamet, prostatën…
ndërsa një pjesë e mushkërive
u shua si shkumë.
Të gjitha – s’do mend – pengje të zjarrit.
Këtij viti që po then qafën,
zabullima terratisëse zgjati tej parashikimeve;
kupa e qiellt qe shndërruar në mangall gjigand
të përflakur, që digjte squfurin e stinëve.
Bilanci qe i tmerrshmëm:
syri i majtë i shterri lëngjet ndërpamëse
derisa u flashk si stafidhe. Kah mbarimi i verës
timpani i veshit të djathtë plasi si tupani në vapë.
Humbje e madhe, pikëllimtare, kuptohet,
ndonëse e ekuilibruar – nëse vlen ky biçim ngushëllimi.
Por prapë, prapë… shihni: edhe pas kaq dezertimesh
vazhdova të mbetem gjallë.
Përpara, e di, më pret një perspektivë e zymtë
e një trupi pa organe. Po tash, me ç’kuptoj,
po kaloj një fazë reduktimesh,
derisa të mbetem një cung shurdhmemec,
derisa kryemuskuli im
si motorr me djegie të brendshme
të vazhdojë të pompojë gjak,
të më lejojë, qoftë dhe ashtu –
të braktisur në një univers errësire –
të ndjej rrjedhën e pastër të Kohës në shpirt.
Tash për tash po kalis tullën zjarrduruese të vullnetit
për tunelin e zjarrtë që më pret përpara,
përmes të cilit, trupit tim – kësaj faltoreje shëtitëse –
do t’i përcëllohen përbrencat,
do t’i purifikohen si një flijeje të lashtë në tempujt paganë –
dhanti pa salikime – për nder të Atij që vrân e kthjell
dhe po t’i teket, lëviz retë dhe mjegullat.
17-18 prill 2020
Biografi e shkurtër e autorit
Agron Tufa u lind në 1 prill 1967. Pas studimeve për Gjuhë-Letërsi në Tiranë, ai mbaroi studimet në Institutin Gorkij të Moskës. Më pas vazhdoi studimet pasdiplomike për Filozofi arti dhe Përkthimi në Institutin e Kulturave Europiane, po në Moskë.
Përgjatë më shumë se 20 vjetëve krijimtari, ka botuar vëllime poezish: Aty te portat Skee, Rrethinat e Atlantidës, Avangardë engjëjsh, Fryma mbi ujëra, Gjurma në rrjedhë; romane: Dueli, Fabula rasa, Mërkuna e zezë, Tenxherja, Gurit të varrit ia rrëfej; ese: Janusi qindfytyrësh, Kuja e Mnemozinës etj.; libër me miniatura: Thembra e akcilit, si dhe ka përkthyer poetët dhe shkrimtarët më të mirë rusë në shqip: Osip Mandelshtam, Josif Brodskij, Olga Sjedakova, Boris Pasternak, Andrej Pllatonov, Danjill Harms, Jurij Llotman, Vladimir Prop, Tolstoj etj.
Ka marrë shumë çmime kombëtare dhe ndërkombëtare – Penda e Argjendtë për romanin më të mirë (Fabula rasa). Në 2009 fitoi Çmimin e Madh Letrar (kombëtar).
Poezitë e tij janë përkthyer në anglisht, frëngjisht, italisht, gjermanisht, spanjisht, rusisht, rumanisht, polonisht, sllovenisht etj.
