DHIMITËR S, SHUTERIQI – S’ka mëshirë për Vorfni ?
DHIMITËR S, SHUTERIQI
S’ka mëshirë për Vorfni ?
Sot tue ngranë, neser pa ngranë ;
Sot me zjarr, nesër ngëclluëm
n’ shi e n’ borë e n’ erë ; të lânë
n’ praqe t’ gurtë natën për t’ çuëm ;
dit’ n e ré gjith tue mallkuëm ;
nji ngushllim kurr mos me e gjetë ;
të mjeruem kshtu për gjithnji
dhe mëshirë tue kërkuë n’ jetë . . .
S’ ka mëshirë për vorfëní?
E pse qanë, o e zeza Nánë ?
– qajë se biri m’ âsht urtuëm !
Sot, si m’ ropën mallin, gjânë,
s’ vjen njeri për t’ më shëkuëm ! ,
Nánë, ki shpresë sa t’ jeshë mbi dhet ;
vjen nji ditë t’ keshë bukë në shpí
edhe plot ar në kuletë . . .
S’ ka mëshirë për vorfëni ?
Pse ka vuëjtje t’ u keshë dhanë,
Zot ? Pse s’ kanë aq mirë nderuëm ?
Çfarë mëkatash t’ fornit banë,
qi të heqin pa pushuem ?
Pse kështu e ke urdhënuëm ?
“Dsia t’ lumtun, disa t’ shkretë ! “
“ Kush t’ grabisi duhet t’ ketë ! “
S’ ka mëshirë për vorfëní ?
Princ ! shif gjindjen : âsht urtuëm !
S’ rrohet n’ andrra ! do m’ u ngi !
S’ ka mëshirë për vorfëní ?
Dhimitër S, Shuteriqi
