FATOS ARAPI – LEXONI HESHTJEN

FATOS ARAPI

LEXONI HESHTJEN

Lexoni heshtjen.
Këtë forcë e qetësi shpirtërore, që me
dorë të saj vendos epoka të tëra para e prapa jush.

Lexoni heshtjen,
Ajo do t’ju tregojë dramën e vërtetë
të një shpirti të papërlyer
me gjakun e ëndrrave hyjnore.

Lexoni heshtjen,
Zbërtheni kodin e moçëm të saj
dhe përshëndetni ditëlindjen e një shprese.

2 Tetor 2017

DY FJALË PËR AUTORIN*

U lind i biri i Tol Stavre Arapit në Zvërnec, pranë qytetit të Vlorës, ku kreu shkollimin fillor dhe të mesëm. Studimet e larta i ndoqi në Sofie të Bullgarisë për ekonomi, më pas u kthye të punonte në Tiranë si gazetar dhe lektor për letërsinë moderne shqipe. Puna e tij e parë ishte në vitin 1953 në Komisionin e Planit të Shtetit si Kryetar i Degës së “Artizanatit dhe Industrisë Lokale”.

Në vitin 1954 ai u transferua në Teknikumin Financiar si mësues i asaj shkolle (Qyteti i Nxënësve) ku dha lëndët: Statistikë, Planifikim dhe Ekonomi Politike. Ai ka punuar pedagog i Ekonomisë në Institutin Bujqësor, po kështu gjatë viteve 1959 – 1966 ka qenë pedagog i Ekonomisë Politike në Institutin e Lartë Ekonomik të Tiranës.

Në vitin 1966 u dërgua në qarkullim, në Vlorë, ku punoi si mësues i shkollës tetëvjeçare “Ismail Qemali”, rreth katër vjet (mars 1966 – gusht 1969). Në vitin 1971 ai u emërua pedagog në Fakultetin Histori–Filologji, Universiteti i Tiranës. Në vitin 1973 (pas Plenumit IV) u dërgua në shkollën e mesme të natës “Sami Frashëri”, Tiranë, ku qëndroi 10 vjet deri më 1983.

Në vitet 1962 e 1966 botoi vëllimet “Shtigje poetike” dhe “Poezi dhe vjersha”. U kritikua më 1973 për vëllimin Drama e një partizani pa emër, qëndroi për shumë kohë gati në heshtje deri më 1989.

Në vitin 2008 e fitoi “Kurorën e artë”, në manifestimin poetik Mbrëmjet e poezisë strugane dhe është i pari poet shqiptar që e ka fituar këtë shpërblim.

Të tjera poezi nga ky autor mund të lexoni këtu.

Tituj të veprave

• Shtigje poetike, 1962;
• Partizani pa emër, 1962;
• Poema dhe vjersha, 1966;
• Ritme të hekurta, 1968;
• Patat e egra, 1969;
• Dhjetori i shqetësuar, 1970;
• Dikush më buzëqeshte, 1972;
• Poezi të zgjedhura, 1974;
• Drejt qindra shekujsh shkojmë 1977;
• Shokët, 1977;
• Cipa e borës, 1985;
• Deti në mes, 1986;
• Ku shkoni ju statuja, 1990;
• Qezari dhe ushtari i mirë Shvejk, në front diku, 1995;
• Gjeniu pa kokë, 1999;
• Na ishte një almë, 2002;
• E sajoi reja zogun e furtunës.

Përkthime

• Këngë për njeriun, Nikolla Vapcarov, 1981;
• Poezi, Pablo Neruda, 1989;
• Safo, 1990;
• Antologji e poezisë turke të shekullit XX, 2001.

* Marrë nga Wikipedia.